Architecturale orden
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Architecturale orden, ook wel bouworden genoemd, zijn klassieke stijlen in de architectuur die zich kenmerken door specifieke proporties, profielen, details en het type zuil dat wordt gebruikt.
Omschrijving
De oorsprong van de architecturale orden ligt in het Oude Griekenland, waar de Dorische, Ionische en Korinthische orde werden ontwikkeld. De Romeinen voegden hier later de Toscaanse en Composiete orde aan toe, wat resulteerde in de vijf klassieke bouworden. Elke orde heeft kenmerkende elementen, met name in het ontwerp van het kapiteel en het hoofdgestel. Deze orden vormden de basis voor het ontwerp van gebouwen in de klassieke architectuur en werden later opnieuw toegepast en geïnterpreteerd tijdens onder andere de Renaissance en Barok. De keuze voor een bepaalde orde kon de grondverhoudingen van een gebouw bepalen en had invloed op de constructie.
De vijf klassieke orden
De vijf klassieke bouworden zijn de Dorische, Ionische, Korinthische, Toscaanse en Composiete orde. De Dorische orde is de oudste van de Griekse orden en kenmerkt zich onder meer door zuilen zonder basis en een eenvoudig kapiteel. De Ionische orde is smaller, heeft diepere cannelures en een kapiteel met krullen (voluten). De Korinthische orde heeft een kapiteel versierd met acanthusbladeren en hoekkrullen. De Toscaanse orde is een eenvoudigere Romeinse variant van de Dorische orde, vaak zonder cannelures. De Composiete orde combineert elementen van de Ionische en Korinthische orde.
Gebruikte bronnen: